Wywiad. Śmierć „Jeana Pormanove'a”: „Widzowie docenili ich zdolność do zadawania cierpienia innym”.

Jaki jest profil subskrybentów platformy Australian Kick?

Uruchomiona w 2022 roku platforma Kick wyrobiła sobie silną tożsamość , odróżniając się od głównego konkurenta, Twitcha . Przyjmując znacznie bardziej liberalne podejście do transmisji na żywo , ze znacznie złagodzonymi zasadami moderacji, platforma przyciągnęła grupę wideofilmowców szerzących mowę nienawiści. Z kolei Twitch stosuje surowe zasady moderacji, mające na celu ochronę kobiet przed molestowaniem na czatach, a także społeczności LGBT. Kicka wyróżnia się również swoją publicznością: młodszą, mniej wykształconą, bardziej męską i o poglądach prawicowych, a nawet skrajnie prawicowych, w porównaniu z odbiorcami Twitcha.

Jak wytłumaczyć, że niektórzy ludzie lubią treści zawierające przemoc?

Transmisja na żywo to potężne narzędzie do tworzenia angażujących programów i budowania społeczności online. W programie Kick ta inscenizacja została wykorzystana do wspierania męskiej i dyskryminującej osoby ze względu na niepełnosprawność, zrytualizowanej przemocy. Widzowie [przyp. red.: widzowie] czerpali przyjemność z możliwości, dzięki swoim zdolnościom, zdalnego działania „Narutovie” i „Safine”, którzy następnie w ich imieniu dopuścili się przemocy wobec „Jeana Pormanove” . Cieszyli się ze swojej zdolności zadawania cierpienia innym z dystansu.

Czy jest to wyrazem trywializacji przemocy w mediach społecznościowych?

Media społecznościowe rzeczywiście mają moc, by sprawić, że niektóre brutalne obrazy staną się viralem, przyczyniając się do ich trywializacji jako widowiska wśród grupy młodych ludzi. Należy jednak pamiętać, że nie wszyscy widzowie są fanami brutalnych treści. To nie same technologie generują te zachowania, ale sposób, w jaki są one wykorzystywane.

Czy ta forma podglądactwa jest czymś nowym?

Formy przemocy zrytualizowanej i publicznej istniały zawsze. Możemy na przykład pomyśleć o spektakularnych egzekucjach w średniowieczu. Służyły one ustanowieniu dominacji grupy, karaniu za wszelkie odstępstwa od jej norm i utrwalaniu porządku społecznego. Dziś ten sam mechanizm inscenizacji przemocy jest przekładany na współczesne formy za pośrednictwem sieci społecznościowych.

Czy niektórzy widzowie mogą nie być w pełni świadomi powagi treści, które oglądają?

„Tak. Umieszczeni w innych kontekstach – w szkole lub w gronie rodzinnym – ci młodzi ludzie często wydają się zupełnie „normalni”. To właśnie udział w zbiorowym spektaklu, oglądanym przez tysiące osób, sprzyja trywializacji przemocy. Niektórzy widzowie podchwycili nawet argumenty przedstawione w „Narutovie” i „Safine”, twierdząc, że była to gra między ludźmi, którzy za obopólną zgodą – sposób na uniknięcie własnej odpowiedzialności”.

Czy ta tragedia zwiększy świadomość nadużyć na tych platformach?

„Prawdopodobnie. Ale kluczowe jest, aby zapobiec temu wydarzeniu, które doprowadziłoby do paniki moralnej lub społecznej dyskwalifikacji wszystkich streamerów. To prawda, że ​​niektóre platformy nadają treści o wyjątkowo brutalnym charakterze, ale wiele innych stanowi również niezbędną przestrzeń do kontaktów towarzyskich dla młodych ludzi”.

W obliczu narażenia nieletnich na treści o charakterze brutalnym lub nieodpowiednim, jaką rolę mogą odegrać rodzice i nauczyciele w działaniach zapobiegawczych?

„Muszą interesować się tym, co dzieje się na tych platformach i rozmawiać o tym z młodymi ludźmi, ponieważ chcą zrozumieć, co konsumują. W szczególności muszą zadbać o to, aby młodzi ludzie nie zamykali się w jednej społeczności i, w razie potrzeby, oferować im inne rodzaje treści”.